Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? mihi enim satis est, ipsis non satis. Primum quid tu dicis breve? idemne, quod iucunde? et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; hic nihil fuit, quod quaereremus. et tamen quid attinet luxuriosis ullam exceptionem dari aut fingere aliquos, qui, cum luxuriose viverent, a summo philosopho non reprehenderentur eo nomine dumtaxat, cetera caverent? perspicuum est enim, nisi aequitas, fides, iustitia proficiscantur a natura, et si omnia haec ad utilitatem referantur, virum bonum non posse reperiri; deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. At enim, quem ad modum tute dicebas, negat Epicurus diuturnitatem quidem temporis ad beate vivendum aliquid afferre, nec minorem voluptatem percipi in brevitate temporis, quam si illa sit sempiterna. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. quem libenter cenasse nemo negat. 3 Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: 'quicum in tenebris'? [22] sed tamen nonne reprehenderes, Epicure, luxuriosos ob eam ipsam causam, quod ita viverent, ut persequerentur cuiusque modi voluptates, cum esset praesertim, ut ais tu, summa voluptas nihil dolere? nam haec ipsa mihi erunt in promptu, quae modo audivi, nec ante aggrediar, quam te ab istis, quos dicis, instructum videro. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. quod autem patrocinium aut quae ista causa est voluptatis, quae nec testes ullos e claris viris nec laudatores poterit adhibere? reliqui sibi constiterunt, ut extrema cum initiis convenirent, ut Aristippo voluptas, Hieronymo doloris vacuitas, Carneadi frui principiis naturalibus esset extremum. ubi ut eam caperet aut quando? Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. itaque quantum adiit periculum! quid enim mereri velis, iam cum magistratum inieris et in contionem ascenderis—est enim tibi edicendum quae sis observaturus in iure dicendo, et fortasse etiam, si tibi erit visum, aliquid de maioribus tuis et de te ipso dices more maiorum—, quid merearis igitur, ut dicas te in eo magistratu omnia voluptatis causa facturum esse, teque nihil fecisse in vita nisi voluptatis causa? Sic Epicurus: 'Philocteta, st! $145.60 $182.00-20%. [12] Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. In quo [cognitu] Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. qui convenit? Welcome Team. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam. Call to Action Button. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. [111] Nos vero, siquidem in voluptate sunt omnia, longe multumque superamur a bestiis, quibus ipsa terra fundit ex sese pastus varios atque abundantes nihil laborantibus, nobis autem aut vix aut ne vix quidem suppetunt multo labore quaerentibus. sed quae tandem ista ratio est? Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. nihil enim possumus iudicare, nisi quod est nostri iudicii—in quo frustra iudices solent, cum sententiam pronuntiant, addere: 'si quid mei iudicii est'; si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum—. itaque Epicurus semper hoc utitur, ut probet voluptatem natura expeti, quod ea voluptas, quae in motu sit, et parvos ad se alliciat et bestias, non illa stabilis, in qua tantum inest nihil dolere. Quodsi esset in voluptate summum bonum, ut dicitis, optabile esset maxima in voluptate nullo intervallo interiecto dies noctesque versari, cum omnes sensus dulcedine omni quasi perfusi moverentur. cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Qui est in parvis malis. Quis istud possit, inquit, negare? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. quid bene? ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam. ne id quidem, nisi multa annorum intercesserint milia, ut omnium siderum eodem, unde profecta sint, fiat ad unum tempus reversio. an est aliquid, quod te sua sponte delectet? Leonidas autem, rex Lacedaemoniorum, se in Thermopylis trecentosque eos, quos eduxerat Sparta, cum esset proposita aut fuga turpis aut gloriosa mors, opposuit hostibus. [21] Si ea, quae sunt luxuriosis efficientia voluptatum, liberarent eos deorum et mortis et doloris metu docerentque qui essent fines cupiditatum, nihil haberemus , cum undique complerentur voluptatibus nec haberent ulla ex parte aliquid aut dolens aut aegrum, id est autem malum.' Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. quid, si efficio ut fateare me non modo quid sit voluptas scire—est enim iucundus motus in sensu—, sed etiam quid eam tu velis esse? istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Join the Team. Eadem nunc mea adversum te oratio est. aperiendum est igitur, quid sit voluptas; aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Mauris mauris ante, blandit et, ultrices a, suscipit eget, quam. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; ego si nostros colligere coepero, perficiam illud quidem, ut se virtuti tradat constringendam voluptas, sed dies me deficiet, et, ut Aulus Varius, qui est habitus iudex durior, dicere consessori solebat, cum datis testibus alii tamen citarentur: 'Aut hoc testium satis est, aut nescio, quid satis sit,' sic a me satis datum est testium. video enim et magnos et eosdem bene longinquos dolores, quorum alia toleratio est verior, qua uti vos non potestis, qui honestatem ipsam per se non amatis. sed ego ex te quaero, quoniam idem tu certe fecisses, nonne intellegas eo maiorem vim esse naturae, quod ipsi vos, qui omnia ad vestrum commodum et, ut ipsi dicitis, ad voluptatem referatis, tamen ea faciatis, e quibus appareat non voluptatem vos, sed officium sequi, plusque rectam naturam quam rationem pravam valere. Children's Ministry Elementary Small Group Leader. quos quidem dies quem ad modum agatis et in quantam hominum facetorum urbanitatem incurratis, non dico— nihil opus est litibus—; tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. 'Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum.' Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Black casual long sleeve basic shirts. isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. tenuit permagnam Sextilius hereditatem, unde, si secutus esset eorum sententiam, qui honesta et recta emolumentis omnibus et commodis anteponerent, nummum nullum attigisset. qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? [13] ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? eorum erat iste mos qui tum sophistae nominabantur, quorum e numero primus est ausus Leontinus Gorgias in conventu poscere quaestionem, id est iubere dicere, qua de re quis vellet audire. The Classics Page. [et] Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. e quibus unum mihi videbar ab ipso Epicuro dictum cognoscere, amicitiam a voluptate non posse divelli ob eamque rem colendam esse, quod, sine ea tuto et sine metu vivi non posset, ne iucunde quidem posset. cum enim eam ipsam voluptatem, quam eodem nomine omnes appellamus, laudat locis plurimis, audet dicere ne suspicari quidem se ullum bonum seiunctum ab illo Aristippeo genere voluptatis, atque ibi hoc dicit, ubi omnis eius est oratio de summo bono. [119] elicerem ex te cogeremque, ut responderes, nisi vererer ne Herculem ipsum ea, quae pro salute gentium summo labore gessisset, voluptatis causa gessisse diceres. An dolor longissimus quisque miserrimus. itaque ut maiores nostri ab aratro adduxerunt Cincinnatum illum, ut dictator esset, sic vos de pagis omnibus colligitis bonos illos quidem viros, sed certe non pereruditos. Nam mi. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. e quo efficitur, non ut nos non intellegamus quae vis sit istius verbi, sed ut ille suo more loquatur, nostrum neglegat. iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: 'Si gravis, brevis; si longus, levis.' hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. an eiusdem modi? quae ista amicitia est? quam multa vero iniuste fieri possunt, quae nemo possit reprehendere! nos beatam vitam non depulsione mali, sed adeptione boni iudicemus, nec eam cessando, sive gaudentem, ut Aristippus, sive non dolentem, ut hic, sed agendo aliquid considerandove quaeramus. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Quid vero? nec enim figura corporis nec ratio excellens ingenii humani significat ad unam hanc rem natum hominem, ut frueretur voluptatibus. [87] nemo igitur esse beatus potest. ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. sed hoc interest, quod voluptas dicitur etiam in animo—vitiosa res, ut Stoici putant, qui eam sic definiunt: sublationem animi sine ratione opinantis se magno bono frui—, non dicitur laetitia nec gaudium in corpore. ut enim nos ex annalium monimentis testes excitamus eos, quorum omnis vita consumpta est in laboribus gloriosis, qui voluptatis nomen audire non possent, sic in vestris disputationibus historia muta est. maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. 'Compensabatur', inquit, 'cum summis doloribus laetitia.'. ac mihi quidem, quod et ipse bonus vir fuit et multi Epicurei et fuerunt et hodie sunt et in amicitiis fideles et in omni vita constantes et graves nec voluptate, sed officio consilia moderantes, hoc videtur maior vis honestatis et minor voluptatis. vulgo enim dicitur: 'Iucundi acti labores', nec male Euripides— concludam, si potero, Latine; Graecum enim hunc versum nostis omnes—: 'Suavis laborum est praeteritorum memoria.' deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? [82] Sed haec nihil sane ad rem; illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. iam contemni non poteris. 'An me', inquis, 'tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?' istorum enim verborum amore, quae perraro appellantur ab Epicuro, sapientiae, fortitudinis, iustitiae, temperantiae, praestantissimis ingeniis homines se ad philosophiae studium contulerunt. quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. at cum tuis cum disseras, multa sunt audienda etiam de obscenis voluptatibus, de quibus ab Epicuro saepissime dicitur. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. quam illa ardentis amores excitaret sui!' Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? [3] Nos commodius agimus. sint ista Graecorum; quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. sit sane ista voluptas. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Primum quid tu dicis breve? [9] Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Sed ille, ut dixi, vitiose. O lapathe, ut iactare, nec es satis cognitu' qui sis! An tu me de L. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? What payment methods are available in my country? [71] Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. sed quod proximum fuit non vidit. At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. [11] An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Girl's daily short sleeve top . [30] quam haec sunt contraria! Cropped crew neck tee. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; si movente, quod tamen dicitis, nulla turpis voluptas erit, quae praetermittenda sit, et simul non proficiscitur animal illud modo natum a summa voluptate, quae est a te posita in non dolendo. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Illi enim inter se dissentiunt. quod quidem mihi si quando dictum est—est autem dictum non parum saepe—, etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum soleo subirasci. [89] qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? M. TVLLI CICERONIS DE FINIBVS BONORVM ET MALORVM LIBER SECVNDVS, 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119. huic verbo omnes, qui ubique sunt, qui Latine sciunt, duas res subiciunt, laetitiam in animo, commotionem suavem iucunditatis in corpore. Quid? nihilne te delectat umquam —video, quicum loquar—, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? brevis dolor.' View more. Maximus dolor, inquit, brevis est. hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur. [112] ut, si Xerxes, cum tantis classibus tantisque equestribus et pedestribus copiis Hellesponto iuncto Athone perfosso mari ambulavisset terra navigavisset, si, cum tanto impetu in Graeciam venisset, causam quis ex eo quaereret tantarum copiarum tantique belli, mel se auferre ex Hymetto voluisse diceret, certe sine causa videretur tanta conatus, sic nos sapientem plurimis et gravissimis artibus atque virtutibus instructum et ornatum non, ut illum, maria pedibus peragrantem, classibus montes, sed omne caelum totamque cum universo mari terram mente complexum voluptatem petere si dicemus, mellis causa dicemus tanta molitum. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. [33] Bestiarum vero nullum iudicium puto. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et compro-batione honestatis? Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. 'Reperiam multos, vel innumerabilis potius, non tam curiosos nec tam molestos, quam vos estis, quibus, quid velim, facile persuadeam.' 'Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae.' Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur. dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; iam enim adesse poterit. vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. [101] sed tamen intellego quid velit. homines enim, etsi aliis multis, tamen hoc uno plurimum a bestiis differunt, quod rationem habent a natura datam mentemque acrem et vigentem celerrimeque multa simul agitantem et, ut ita dicam, sagacem, quae et causas rerum et consecutiones videat et similitudines transferat et disiuncta coniungat et cum praesentibus futura copulet omnemque complectatur vitae consequentis statum. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. 4: Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Quod vestri non item. refert tamen, quo modo. Miserum hominem! ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; [110] videmus in quodam volucrium genere non nulla indicia pietatis, cognitionem, memoriam, in multis etiam desideria videmus. aut enim eam voluptatem tueretur, quam Aristippus, id est, qua sensus dulciter ac iucunde movetur, quam etiam pecudes, si loqui possent, appellarent voluptatem, aut, si magis placeret suo more loqui, quam ut Omnes Danai atque Mycenenses. aut etiam, ut vestitum, sic sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit, intus veritas occultetur? quam quidem certationem homo et acutus et diligens, Chrysippus, non contemnit totumque discrimen summi boni in earum comparatione positum putat. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. hoc dixerit potius Ennius: 'Nimium boni est, cui nihil est mali'. is enim percontando atque interrogando elicere solebat eorum opiniones, quibuscum disserebat, ut ad ea, quae ii respondissent, si quid videretur, diceret. vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. 'Non laboro', inquit, 'de nomine'. unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Sed ad bona praeterita redeamus. Copyright © 2000 - 2021 Splash! Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Ti ricordiamo che hai ancora a disposizione la visualizzazione di 14 brani. quid, si etiam bestiae multa faciunt duce sua quaeque natura partim indulgenter vel cum labore, ut in gignendo, in educando, perfacile appareat aliud quiddam iis propositum, non voluptatem? ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. aderamus nos quidem adolescentes, sed multi amplissimi viri, quorum nemo censuit plus Fadiae dandum, quam posset ad eam lege Voconia pervenire. confecta res esset. nam sunt et in animo praecipua quaedam et in corpore, quae cum leviter agnovit, tum discernere incipit, ut ea, quae prima data sunt natura, appetat asperneturque contraria. propterea singulis finibus utuntur et, cum uterque Graece egregie loquatur, nec Aristippus, qui voluptatem summum bonum dicit, in voluptate ponit non dolere, neque Hieronymus, qui summum bonum statuit non dolere, voluptatis nomine umquam utitur pro illa indolentia, quippe qui ne in expetendis quidem rebus numeret voluptatem. Made in U.S.A. an id exploratum cuiquam potest esse, quo modo se hoc habiturum sit corpus, non dico ad annum, sed ad vesperum? [18] sed dum dialecticam, Torquate, contemnit Epicurus, quae una continet omnem et perspiciendi quid in quaque re sit scientiam et iudicandi quale quidque sit et ratione ac via disputandi, ruit in dicendo, ut mihi quidem videtur, nec ea, quae docere vult, ulla arte distinguit, ut haec ipsa, quae modo loquebamur. dum enim in una virtute sic omnia esse voluerunt, ut eam rerum selectione expoliarent nec ei quicquam, aut unde oriretur, darent, aut ubi niteretur, virtutem ipsam, quam amplexabantur, sustulerunt. Production Tech. Quis istud possit, inquit, negare? quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. et tamen vide, ne, si ego non intellegam quid Epicurus loquatur, cum Graece, ut videor, luculenter sciam, sit aliqua culpa eius, qui ita loquatur, ut non intellegatur. aut, si esses Orestes, Pyladem refelleres, te indicares et, si id non probares, quo minus ambo una necaremini non precarere? 'Quod', inquit, 'quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.'. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. [88] haec dicuntur inconstantissime. qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? omitto dignitatem, honestatem, speciem ipsam virtutum, de quibus ante dictum est, haec leviora ponam: poema, orationem cum aut scribis aut legis, cum omnium factorum, cum regionum conquiris historiam, signum, tabula, locus amoenus, ludi, venatio, villa Luculli—nam si 'tuam' dicerem, latebram haberes; ad corpus diceres pertinere—, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. vos ex his tam dissimilibus rebus non modo nomen unum —nam id facilius paterer—, sed etiam rem unam ex duabus facere conamini, quod fieri nullo modo potest. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Upcoming Events View All Events. An dolor longissimus quisque miserrimus. individua cum dicitis et intermundia, quae nec sunt ulla nec possunt esse, intellegimus, voluptas, quae passeribus omnibus nota est, a nobis intellegi non potest? [43] Quae quod Aristoni et Pyrrhoni omnino visa sunt pro nihilo, ut inter optime valere et gravissime aegrotare nihil prorsus dicerent interesse, recte iam pridem contra eos desitum est disputari. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. sed qui ad voluptatem omnia referens vivit ut Gallonius, loquitur ut Frugi ille Piso, non audio nec eum, quod sentiat, dicere existimo. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, … quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Immo videri fortasse. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; sed plane dicit quod intellegit. [24] ex quo efficitur, non ut voluptas ne sit voluptas, sed ut voluptas non sit summum bonum. Duo Reges: constructio interrete. Et quidem, inquit, vehementer errat; nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Immo alio genere; restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. illi enim inter se dissentiunt. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; dici enim nihil potest verius. [72] Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. corporis autem voluptas si etiam praeterita delectat, non intellego, cur Aristoteles Sardanapalli epigramma tantopere derideat, in quo ille rex Syriae glorietur se omnis secum libidinum voluptates abstulisse. an haec ab eo non dicuntur? Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; ista varietas quae sit non satis perspicio, quod ais, cum dolore careamus, tum in summa voluptate nos esse, cum autem vescamur iis rebus, quae dulcem motum afferant sensibus, tum esse in motu voluptatem, qui faciat varietatem voluptatum, sed non augeri illam non dolendi voluptatem, quam cur voluptatem appelles nescio. quam ob rem turpe putandum est, non dico dolere—nam id quidem est interdum necesse—, sed saxum illud Lemnium clamore Philocteteo funestare, Quod eiulatu, questu, gemitu, fremitibus Resonando mutum flebiles voces refert. Immo alio genere; restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Quo igitur, inquit, modo? magna laus. hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. [57] occultum facinus esse potuerit, gaudebit; deprehensus omnem poenam contemnet. [26] Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; dici enim nihil potest verius. Quid, quod res alia tota est? neque enim in aliqua parte, sed in perpetuitate temporis vita beata dici solet, nec appellatur omnino vita, nisi confecta atque absoluta, nec potest quisquam alias beatus esse, alias miser; qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Attica pubes reliquique Graeci, qui hoc anapaesto citantur, hoc non dolere solum voluptatis nomine appellaret, illud Aristippeum contemneret, aut, si utrumque probaret, ut probat, coniungeret doloris vacuitatem cum voluptate et duobus ultimis uteretur. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.